O zespole

Według informacji ogłoszonej przez zespół, „Raz Dwa Trzy” rozpoczęło działalność 31 lutego 1990 roku w Zielonej Górze. Kilka tygodni później zagrali swój pierwszy koncert w klubie studenckim „Zatem”.

Wiosną tego samego roku wzięli udział w XXVI Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie zdobywając Grand Prix Festiwalu, nagrodę za teksty, muzykę, aranżacje, nagrodę im. Wojtka Bellona, nagrodę Jacka Kaczmarskiego, oraz prywatną nagrodę J.K. Pawluśkiewicza (20 dolarów amerykańskich). Grupa została zaproszona do koncertu „Debiutów” Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu i otrzymała „Wyróżnienie”. W kolejnych latach brała udział w następujących po sobie edycjach festiwali w Krakowie i w Opolu. Na początku lat dziewięćdziesiątych wystąpiła na festiwalu w Jarocinie.

Zdając sobie sprawę z trudności z jakimi krytyka, oraz część odbiorców przyjęła odmienność brzmienia i poetyki, zespół podsuwał definicje pomocnicze, które mogły w dyskretny sposób zainteresować odbiorcę muzyką i treściami zagranymi i wyśpiewywanymi przez muzyków. I tak najpierw mieliśmy do czynienia z „landszaftami muzycznymi” (debiutancka, analogowa płyta „Jestem Polakiem”, „To ja” ), następnie „happy spirit” – płyta „Cztery” i „Sufit”, oraz „bridge music” na płycie „Niecud”.

Ten szczególny, zdystansowany rodzaj egzystencjalizmu, poparty elementami sympatii do szeroko pojętej ludzkości, charakterystyczny dla twórczości Adama Nowaka, dziennikarze usiłowali porównywać z innymi wykonawcami, co nie zawsze oddawało sens przekazu prezentowanego przez zespół. Nietypowe instrumentarium i wyjątkowe dojrzałe, ale często ironiczne teksty Nowaka kojarzyły się z piosenką napisaną w Paryżu, usłyszaną w Warszawie, gdzieś w drodze do Moskwy. Zespól na płytach „Cztery” i „Sufit” nawiązał współpracę z muzykiem i producentem Wojciechem Waglewskim. Muzyka zyskała poszerzone brzmienie, elementy, bluesa, jazzu, folku i dość osobliwą, rockową energię. Tak wzbogacone albumy zyskały sympatię szerszej, nie tylko związanej z tak zwanym nurtem „piosenki studenckiej”, publiczności. Pojawiły się teledyski, programy i koncerty telewizyjne (TVP, Polstat, Canal+), które w znaczny sposób przyczyniły się do rosnącej popularności grupy.

W 1994 roku album „Cztery” był nominowany do Fryderyków w kategorii „Najlepszy Album piosenki Poetyckiej”. W roku 1995 grupa nagrała płytę „Sufit” – świetnie przyjętą przez fanów i krytykę. Kolejna płyta pt. „Niecud”, wyprodukowana przez Marcina Pospieszalskiego otrzymała Fryderyka ’99 w kategorii „Muzyka Alternatywna”.W roku 1990 – z okazji 10 lecia istnienia grupy ukazała się składanka pt. „Muzyka z talerzyka” z nową wersją piosenki „Talerzyk”. Następnym krążkiem, nagranym po kilku latach przerwy był koncert z piosenkami Agnieszki Osieckiej zarejestrowany w studio jej imienia w piątą rocznicę śmierci autorki. Koncert pt. „Czy te oczy mogą kłamać” przeszedł do historii polskiej muzyki rozrywkowej, nakład płyty przekroczył ponad sto tysięcy egzemplarzy – płyta zyskała status „platynowej”.

„Czy te oczy mogą kłamać” została nominowana do Fryderyków 2002 w osobliwej kategorii „Muzyka Popularna” . Rok później ukazuje się studyjny, autorski album „Trudno nie wierzyć w nic”, który ugruntowuje pozycję zespołu „Raz Dwa Trzy” na polskim rynku muzycznym. Za tę płytę „RDT” nominowany jest do Fryderyków’2003 aż w siedmiu kategoriach. Otrzymuje pięć statuetek – w kategorii „Muzyka Alternatywna” za „Piosenkę Roku”, „Produkcję”, „Teksty”, „Płytę Roku”, „Grupę Roku”. Płyta rozeszła się do tej pory w ponad stutysięcznym nakładzie i zyskała status płyty „platynowej”.

Album „Trudno nie wierzyć w nic” (Polskie Radio) w warstwie pomysłu wynika z wcześniejszych dokonań grupy, ale za sprawą współpracy z producentem Marcinem Pospieszalskim muzyka zyskuje nowe, głębsze i szlachetniejsze brzmienie. Poszerzone zostaje instrumentarium -Tomas Celis Sanchez gra na instrumentach perkusyjnych, na instrumentach dętych Mateusz Pospieszalski i Antoni „Ziut” Gralak. Teksty nabierają nowego, metafizycznego kontekstu, który poparty mieszaniną wątpliwości ich autora opowiadają o wędrówce człowieka poprzez życiowe komplikacje.

6 sierpnia 2005 roku zespół zagrał świetnie przyjęty koncert na XI Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą. Zapis tego koncertu został wydany na płycie DVD pt. ” Przystanek Woodstock 2005 – Raz, Dwa, Trzy”

W marcu 2007 roku na zamówienie Przeglądu Piosenki Aktorskiej zespół przygotowuje program z piosenkami Wojciecha Młynarskiego. Entuzjastycznie przyjęty koncert premierowy powoduje, że 10 czerwca w Studio im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie zespół nagrywa koncertowy materiał płytowy z piosenkami Mistrza.

Płyta pt. „Raz, Dwa, Trzy – Młynarski” od swojej premiery we wrześniu 2007, osiągnęła status „podwójnej platyny”, sprzedając się w ilości ok. 100 tys. egzemplarzy.

Podczas kwietniowej Gali Fryderyki 2008 zespół otrzymał dwa wyróżnienia – w kategorii „ Zespół Roku”, oraz statuetkę za Płytę Roku w kategorii „POP”.

W międzyczasie redakcja Tygodnika Przekrój uhonorowała grupę tytułem „Fenomen Roku 2007”. Innymi nagrodzonymi zostali min. Władysław Bartoszewski, Anna Dymna i Katarzyna Nosowska.

Firma „Empik” uhonorowała zespół nagrodą „Asa Empiku” za najlepszą sprzedaż fonogramów w 2007 roku.

We wrześniu 2009 roku grupa przystąpiła do nagrania nowego autorskiego materiału. Produkcją zajął się Marcin Pospieszalski, realizacją nagrań Rafał Paczkowski, a gościnnie wystąpili min. Tomas Celis Sanchez, Antoni „Ziut” Gralak i Joszko Broda.

1 marca 2010 roku ukazał sie album „Skądokąd” i zyskał status platynowy. Piosenki „Juz i „Dalej niż sięga myśl” zostały nominowane do Fryderyków 2010 w kategorii piosenki roku, sam album dostał nominacje w kategorii Album Roku „Piosenka Poetycka”, Adam Nowak w kategorii Autor Roku, a zespół w kategorii Zespół Roku.

We wrześniu 2010 grupa nagrała w Filharmonii Bałtyckiej koncert DVD i CD „Raz, Dwa, Trzy – Dwadzieścia” będący ukoronowaniem 20 letniej działalności na polskiej scenie muzycznej. Zespołowi towarzyszyła Orkiestra Kameralna „Hanseatica” pod dyrekcja Michała Nesterowicza, soliści: Antoni Gralak, Marcin i Mateusz Pospieszalscy, Tomas Celis Sanchez oraz zespół Dagadana.

Album dostał nominację do Fryderyków 2011 w kategorii Płyta Roku w kategorii Album Roku „Piosenka Poetycka”. W roku 2012 płyta zyskała status platynowy.

8 listopada 2015 roku zespół zagrał koncert jubileuszowy z okazji 25 lecia istnienia w sali wrocławskiego Narodowego Forum Muzyki. Zespołowi towarzyszyła Orkiestra Symfoniczna Narodowego Forum Muzyki pod dyrekcją Huberta Kowalskiego oraz zaproszeni goście, min : Muniek Staszczyk, Skubas, Marika, Ania Rusowicz, Grzegorz Turnau, Lech Janerka, Adam Strug oraz kwartet Henryka Miskiewicza.

16 września 2016 roku nakładem Warner Music Polska ukazała się płyta CD z zapisem tego wydarzenia pt. „Raz, Dwa, Trzy – 25”

Płytę promował utwór “I tylko to wiem” z gościnnym udziałem Skubasa.

Zespół od trzydziestu lat, a od dwudziestu siedmiu w niezmienionym składzie nagrywa i koncertuje w kraju i za granicą.

Skład zespołu:

Adam Nowak – gitara, śpiew
Grzegorz Szwałek – pianino el. , akordeon
Jacek Olejarz – perkusja
Jarek Treliński – gitara elektryczna, akustyczna
Mirek Kowalik – gitara basowa, kontrabas
gość na stałe : Tadek Kulas – trąbka

O zespole

Raz Dwa Trzy 2020

IMPRESARIAT